Jean-Pierre De Lamper ken ik als scenarioschrijver en script-editor van ‘Familie’. Meer dan 3.500 afleveringen liet hij door z’n vingers gaan, waarvan hij er meer dan 1.500 volledig zelf schreef. En dan was hij ook nog de bedenker en hoofdschrijver van de tv-series ‘Spoed’, ‘Vennebos’ en ‘Editie’. Bij Studio’s Amusement, zoals het productiehuis indertijd heette, werd hij De Shakespeare genoemd. Een man die kan schrijven dus. Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat hij nu z’n creatieve geest heeft losgelaten op een heuse roman. ‘De Cello’ is een breedvoerig verhaal over mensen die zwaar op de proef worden gesteld als het noodlot toeslaat, een psychologisch drama waarin een moordpartij op het canvas van de maatschappij wordt geschilderd. Een beetje in de stijl van Ilia Leonard Pffeifer, voor wie De Lamper veel bewondering heeft. Maar anders. JP De Lamper schildert met z’n literaire pen mensen van vlees en bloed, weidt uit over alles wat ze meemaken, de bouw van een huis, een reisje naar de Champagnestreek… Hij vertelt over hun dromen en verlangens zijn, hoe ze omgaan met het verlies van dierbaren. Daarbij brengt de Cello Suite Nr. 1 van Bach enige vertroosting en wordt gaandeweg de vraag opgelost: wie heeft de aanslag in het zwembad gepleegd? Een boek waar een lezer zijn, haar, hun tanden kan inzetten. Een boek om te lezen. Veel leesplezier!